آفتاب که می تابد،پرنده که می خواندو نسیم که می وزد با خودم می گویم حتما حال تو خوب است که دنیا این همه زیباست .... .تا همیشه دوستت دارم .
به قلب مهربانت بگو هیچ چیز یادت را از خاطرم نخواهد برد.حتی وجودفاصله ها .
با سلامی گرم با درودی پاک روزگارت بی که با من بگذرد خوش باد!
ای طلای رنگ ای تو را چشمان من دلتنگ
راستی من از کدامین راز با تو پرده برگیرم ؟
من که چونان کودکی دلباخته ی بازیچه اش را، بی تو غمگینم .
تو بدانی آسمان دیدگانم جزبه رویای تو آکنده چه خواهی کرد؟!!
قلبت آیا مهر با من هیچ خواهدداشت ؟ چشمت آیاراست با من هیچ خواهد گفت ؟
کاش با من مهربان بودی !
ای طلایی رنگ ای تو را چشمان من دلتنگ
زندگی را با ترنم های رنگین نگاهت بسته می بینم با من آن رامشگران را آشتی فرما!
من تو را رادمرد پرشکوه قصر عشق خواهم کرد
ای طلایی رنگ ای تو را چشمان من دلتنگ
آغوش گرم و مهرافزای خود بگشا تا که آن را پرزبارشعله های عشق گردانم
ای طلایی رنگ ای تو را چشمان من دلتنگ
من غرور بس گرانم را که بر نیلی غبار آسمانها می تکاند بال
چون شکسته پر عقابی پیر در حصار چشمهایت ،
بنده ی لبخند تو کردم
من نگاه مهربانم را که از اعماق قلبم ریشه می گیر
شادمانه تا به صبح انتظارت می دوانم گرم
تا کدامین پنجه بگشاید قبای صبح آن دیدار!
هیچوقت فراموش نکن که دوستت دارم .